أنا مفيش حاجة عندى فى الدنيا تساوى ضحكة طفل, بحب الآطفال جدا وبحبهم أكتر لما بيضحكوا بحس ان قلبى هينط من الفرحة لما بسمع ضحكتهم البريئة اللى كلها شقاوة.....
والنهاردة وأنا فى عيادة الدكتور كان موجود عبد الوهاب ..
عبد الوهاب دا بقى ولد زى القمر عنده حوالى سنة كان مع مامته فى العيادة قلبوظ خالص وزى القمر وضحكته بقى أجمل ضحكة شوفتها .. الولد دا بقى شقى خالص كل ما مامته تقعده جنبها على الكرسى ينزل ويمشى فى العيادة ويبص للناس ويضحك... وفضلت مامته تجيبه وتقعده وتزعق فيه وهو برضه يضحك لحد ما جه جنبى قولتله تعالى هنا بقى انت مزهق ماما وعامل إزعاج فى العيادة ليه وبمجرد ما شلته من الآرض وأخدته بين ايديا لقيته سكت وبقى هادى خالص وحط رأسه على كتفى الناس كلها اللى كانت فى العيادة كانت منتبهه للولد وأستغربو..
الولد حسسنى كأنى أمه ومبقاش عايز ينزل من بين ايديا أنا كمان حسيت براحة عجيبه وهو بين ايديا وراسه على كتفى كأن عبد الوهاب الطفل الصغير الجميل حس بأنى محتاجه لحظة حنان من حد برئ زيه... عبد الوهاب طبطب على قلبى بجد ..